Filmy seks, nowe kino niemieckie

Film, nagrodzony Oscarem przez Amerykańska Akademię, który powstał w oparciu o słynną powieść Güntera Grassa pod tym samym tytułem, portretuje mieszkańców Gdańska – Polaków, Niemców i Kaszubów – na tle historycznych wydarzeń pomiędzy rokiem 1924 i końcem II wojny światowej. Bacznym obserwatorem owych zdarzeń jest Oskar Matzerath, nad wiek rozwinięty chłopiec, którego świat dorosłych napawa sceptycyzmem i niechęcią. Nie chcąc stać się jego częścią, w dniu trzecich urodzin postanawia, że nie będzie dalej rosnąć. Z okazji urodzin rodzice kupują mu blaszany bębenek, który odtąd będzie jego nieodłącznym towarzyszem. Głośnym bębnieniem i przenikliwym wrzaskiem chłopiec potrafi kruszyć szkło, tym samym protestując przeciwko braku zainteresowania i kłamstwom dorosłych.

Kontynuacja filmu Abela Ferrary z 1992 roku to opowieść o gliniarzu (Nicolas Cage), który świetnie radzi sobie w świecie narkotyków, chętnych kobiet i gigantycznych karabinów.

Berlin Zachodni, 1961 rok. Konrad (Anian Zollner) i Sophie (Meret Becker) zostają rozdzieleni, próbując uciec z Berlina Wschodniego, kilka dni po budowie muru. Od tego momentu żyją w dwóch przeciwstawnych światach, Sophie na Zachodzie, Konrad na Wschodzie. Konrad, który stał się znanym astrofizykiem, próbuje skorzystać z kongresów naukowych poza wschodnimi Niemcami, aby umówić się na spotkanie z Sophie. Spotykają się w Pradze. Postanawiają mieszkać razem w Pradze, ale rosyjska inwazja oddziela ich ponownie. Sophie, ewakuowana na Zachód, spodziewa się dziecka Konrada. Dzięki temu dziecku mogą się teraz widzieć. Biorą ślub, ale każde z nich mieszka gdzie indziej. Wydaje się, że nadzieja wspólnego życia została porzucona. Ale 9 listopada 1989 roku, 27 lat po ich rozstaniu, Konrad (August Zirner) i Sophie (Corinna Harfouch), spotykają się na Grenz Bergang, w środku radości Berlińczyków.

Palmetto to miasto, w którym główny bohater Harry Barber (Woody Harrelson) jako dziennikarz przeciwstawił się bezprawiu i korupcji. Okazało się jednak, że za tym bezprawiem stoją ludzie tak mocni, że za ich sprawą nasz bohater trafił do więzienia skazany za przestępstwo, którego nie popełnił. Po dwóch latach opuszcza więzienie i po powrocie na Florydę (tam znajduje się jego rodzinne Palmetto) poznaje piękną Rheę Marloux (Elisabeth Shue). Zauroczony tajemniczą kobietą i będący w potrzebie zarobienia jakiejkolwiek gotówki Harry zgadza się pomóc jej w sfingowaniu porwania jej pasierbicy. Mąż Rhei to bowiem bardzo bogaty, ale i skąpy biznesmen, który podobno nie uwzględnił swej młodej żony w testamencie - jest to więc jedyny sposób na wyciągnięcie od niego należnych jej pieniędzy. Rola Harry'ego ma się sprowadzać do wykonania telefonu z żądaniem okupu, ale szybko okazuje się, że został wrobiony w poważną aferę kryminalną...

Scenariusz filmu powstał na podstawie powieści szwajcarskiego prozaika Maxa Frischa. Główny bohater, Amerykanin Walter Faber, jest pięćdziesięcioletnim inżynierem, kosmopolitą, który z ramienia UNESCO podróżuje po świecie. Podczas jednej z podróży spotyka brata swego dawnego przyjaciela, którego postanawia odwiedzić. Przyjeżdża jednak zbyt późno – jego przyjaciel właśnie popełnił samobójstwo. Udaje się więc w kolejną podróż służbową, podczas której ma nadzieję znaleźć czas na rozmyślanie o swoim życiu. Zamiast tego, na pokładzie statku, którym płynie, poznaje młodą i zachwycającą Sabeth. Kobieta przypomina mu jego pierwszą miłość, Hannę. Zakochuje się w niej i razem podróżują przez Europę do domu Sabeth w Grecji. Na miejscu odkrywa, że Sabeth jest córką Hanny.

Anglojęzyczny debiut Fassbindera, napisany wspólnie z dramaturgiem Tomem Stoppardem w oparciu o powieść Vladimira Nabokova, jest bolesnym, przeszywającym studium psychiki rosyjskiego emigranta w Paryżu lat 20-tych. Hermann jest właścicielem fabryki czekolady, niezadowolonym z monotonii swego życia. W nadziei na wyrwanie się z pułapki swej nijakiej egzystencji postanawia od siebie uciec. Pewnego dnia podczas podróży w interesach poznaje mężczyznę, którego uznaje za swojego sobowtóra (choć faktycznie nie są do siebie wcale podobni) i postanawia zamienić się z nim tożsamościami.

Film składa się z czterech nowel. W centrum każdej opowieści znajduje się kobieta. W "Kronice nieustającej miłości" młody chłopak jest tak rozkochany w dziewczynie, że nie poświęci miłości dla chwilowej przyjemności. W drugiej noweli "Dziewczyna i zbrodnia" reżyser ulega fascynacji młodą kobietą, która wyznaje, że zabiła ojca. Trzecia opowieść "Nie szukaj mnie" rozgrywa się w Paryżu. Stolica Francji to miasto, gdzie rozpada się wiele związków, tym razem jednak zerwanie zbliża do siebie dwoje ludzi. Tematem ostatniej historii "Upadłe ciało" jest sublimacja miłości.